نقش استقرار سازمان یادگیرنده در میزان هوش سازمانی در مراکز استان‌های صداوسیمای جمهوری اسلامی ایران

  زمینه: سازمان‌های امروزی برای حفظ بقای خود در برابر تهاجمات روزافزون رقبا، از خلاقیت و انعطاف­پذیری ناگزیر هستند و باید پیوسته به دنبال یادگیری مستمر باشند. هدف: بررسی نقش استقرار سازمان یادگیرنده در میزان هوش سازمانی در مراکز استان‌های صداوسیمای جمهوری اسلامی ایران. روش پژوهش: این پژوهش از نظر هدف، کاربردی و از نظر نحوه گردآوری داده‌ها، توصیفی و از نوع همبستگی است. جامعه آماری پژوهش، مدیران و کارشناسان مراکز استانی صداوسیمای ج.ا.ا بودند. روش نمونه‌گیری، تصادفی طبقه‌ای و حجم نمونه 265 نفر بود. ابزار گردآوری داده‌ها عبارت بود از: پرسش‌نامه آلبرخت (2003) - برای هوش سازمانی- و نیز پرسش‌نامه دنتون (1998) - برای سازمان یادگیرنده. برای سنجش پایائی پرسش‌نامه­ها، ضریب آلفای کرونباخ محاسبه گردید که برای پرسش‌نامه هوش سازمانی 77/0 و برای پرسش‌نامه سازمان یادگیرنده 81/. به دست آمد. یافته‌ها: یافته­ها حاکی از وجود رابطه‌ای معنادار و مستقیم و به میزان 78/0 بین هوش سازمانی و استقرار سازمان یادگیرنده بود. آزمون تحلیل رگرسیون نیز نشان داد که مؤلفه‌های کیفیـت، ساختـار منعطـف، خلـق و انتقـال دانـش و کـار تیمـی بیشترین تأثیر را بر هوش سازمانی داشتند. نتیجه‌گیری: در دنیای رقابتی و بازارهای پیچیده داخلی و بین‌المللی امروز، همه نیروهای سازمانی باید در جهت بهره‌گیری و ارتقاء میزان هوش سازمانی و نیز استقرار سازمان یادگیرنده تلاش کنند. تأکید بر این امر، برای مراکز استان‌های صداوسیمای ج.ا.ا ضرورتی اجتناب‌ناپذیر است.